کد مطلب:59746 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:234

روایاتی نقل شده است كه رسول اكرم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در زمان حیات خود، علی (علیه السلام) را به عنوان «امیر مؤ منان» نامید، از جمله:

1 «انس بن مالك» می گوید: من خدمتكار رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) بودم ، وقتی كه شب نوبت اُمّ حبیبه دختر ابوسفیان بود (یعنی بنا بود آن شب ، نزد یكی از همسرانش به نام اُمّ حبیبه باشد) برای آن حضرت ، آب وضو آوردم ، به من فرمود:«ای انس! هم اكنون از این در وارد می شود، امیر مؤ منان و سیّد اوصیا، مقدّمترین مسلمین در قبول اسلام ، آن كس كه علمش افزونتر از دیگران است و بردباریش از همه بیشتر می باشد».

انس می گوید: من با خودم گفتم خدایا! این شخص را از قوم و قبیله من قرار بده. طولی نكشید كه دیدم علیّ بن ابیطالب (علیه السلام) از همان در وارد شد و در آن هنگام رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) وضو می گرفت ، رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) آبی كه در مشتش بود به روی علی (علیه السلام) پاشید به طوری كه چشمان علی (علیه السلام) پر از آب شد. علی (علیه السلام) عرض ‍ كرد:«ای رسول خدا آیا در مورد من تازه ای رخ داده است ؟».

پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود:«از تو جز خیر و نیكی سرنزده ، تو از من هستی و من از تو هستم ، قرض مرا ادا می كنی و به عهد و پیمان من وفا می نمایی و تو مرا غسل می دهی و در میان قبر می گذاری. و (دستورات اسلام را) به گوش مردم ، از جانب من می رسانی. و بعد از من (احكام اسلام را) برای آنان آشكار می سازی».

علی (علیه السلام) عرض كرد:«ای رسول خدا! مگر تو احكام الهی را برای مردم ابلاغ نكرده ای ؟».

پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود:«آری ، ولی بعد از من ، آنچه را كه درباره اش اختلاف می كنند، برای آنان بیان می كنی».

2 «ابن عبّاس» می گوید: رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به «اُمّ سَلَمه» (یكی از همسرانش) فرمود:

«اِسْمَعِی وَاشْهَدِی هذا عَلِیُّ اَمِیرُالْمُؤْمِنینَ وَسَیّدُ الْوَصِیّینَ؛ بشنو و گواه باش ، این علی (علیه السلام) امیرمؤ منان و آقای اوصیا است».

3 معاویة بن ثعلبه می گوید: شخصی به ابوذر گفت: «وصیت كن».

ابوذر گفت: «وصیت كرده ام».

او گفت: به چه كسی ؟

ابوذر گفت: «به امیرمؤ منان».

او گفت: منظورت عثمان است.

ابوذر گفت: «نه ، منظورم امیرمؤ منان بحقّ است و او علی بن ابیطالب (علیه السلام) می باشد، او مایه قوام زمین و مربّی و پرورش دهنده این امّت است. و اگر او را از دست بدهید، زمین و اهل زمین را دگرگون و ناموزون خواهید یافت».

4 در حدیث مشهور، بریدة بن خضیب اسلمی می گوید: رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به من كه هفتمین نفر از هفت نفر بودم و عمر و ابوبكر و طلحه و زبیر نیز بودند، دستور داد:«به علی (علیه السلام) به عنوان امیر و فرمانروای مؤ منان ، سلام كنید» و ما به علی (علیه السلام) اینگونه سلام كردیم (یعنی گفتیم: سلام بر تو ای امیرمؤ منان) و رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در میان ما بود (و هنوز از دنیا نرفته بود).

و روایات دیگر نظیر روایات فوق بسیار است كه برای رعایت اختصار، از ذكر آنها خودداری شد.